Cuba 2018

Blog
28 Februari 2018
Wat is het koud. We worden om 3 uur door Jack opgehaald om naar het station van Goes te vertrekken. We weten echt niet wat we nu aan moeten doen. Je neemt immers geen winterjas mee als je naar een plaats gaat waar het 28 graden is. Maar het is ook niet zo fijn om met je zomerjasje op het station te staan wachten wanneer het 8 graden vriest.
Na uitvoerig overleg worden het heel veel laagjes met als laatste laag een zomerjas. Scheelt ook weer ruimte in de koffer. ( Kan ik toch nog een paar extra schoenen en een leuk jurkje meenemen ;) .
We zijn lekker op tijd in goes.
Na 5 minuten wachten zijn we erg blij met alle laagjes.
In de trein is de temperatuur echter een stuk aangenamer en na een soepel treinreisje van 2,5 uur komen we rond half zeven op Schiphol aan.
Eerst nog iets eten en dan richting het hotel met het shuttlebusje. Alles goed geregeld door het Ibis hotel.

1 maart 2018.
Na een korte nacht waar de een wat beter slaapt dan de ander staan we om 4.30 te wachten op het shuttlebusje dat ons weer terug naar Schiphol brengt.
Inchecken bij de incheck automaat, koffers inleveren en richting de douane.
Ik heb alle vloeistoffen netjes in een doorzichtig zakje gedaan en we mogen dan ook gelijk door. Klein ontbijtje en richting de gate. Het bordje geeft aan dat we nog 16 minuten moeten lopen.
Bij de gate nog even wat spulletjes gewisseld uit onze rugzakken en wat blijkt ik heb gewoon een grote tube handwasmiddel in mijn rugzak zitten. Niet echt super gecontroleerd door de douane dus.
Om 07.20 mogen we boarden en om 7.45 zit iedereen in het vliegtuig. Bij ons aan het raam is een meisje komen zitten die zegt dat haar vriend aan de stewardess gevraagd heeft of ze toch nog naast elkaar mogen zitten. En ja hoor na 5 minuten vertrekt ze richting vriend. En er komt niemand voor in de plaats. Wat een geluk 3 stoelen voor ons tweeën.
Opstijgen doen we echter niet. De piloot vertelt ons dat er problemen zijn met de watervoorziening. Door de vorst is de truck met water bevroren en nu moeten ze een vervanging zoeken. Dit zo’n anderhalf uur .
Door de harde mee eind halen we deze tijd echter weer in. En na een fijne vlucht komen we om 13.00 Cuba tijd aan.
We zullen worden opgewacht door een medewerker van het reisbureau en door de taxi die ons naar ons eerste adres brengt.
De douane controle verloopt ook hier ondanks de tube wasmiddel vlotjes en de papieren kloppen ook allemaal zodoende staan we snel voor het vliegveld. Het is niet zo druk dus we gaan op zoek naar de bordjes met onze naam. Waar er 2 zouden moeten zijn kunnen we er geen vinden. Eerst maar eens het reisbureau hier ter plaatse bellen. Dan blijkt mijn Spaans nog niet van dien aard te zijn dat ik dan ook maar iets kan verstaan van wat er gezegd word. Na een Engelse poging blijkt dat onze papieren al afgeleverd zijn bij ons eerste huisje. Daarna de taxi chauffeur gebeld maar die was niet te bereiken.
Taxi’s genoeg daar dus met een andere taxi alsnog richting casa el Delft Azul gegaan.
Daar aangekomen duizend verontschuldigingen omdat ze ons vergeten waren. Geen probleem we zijn er. Nu nog even om onze papieren vragen. Wat papieren. Nada papieren. Dankzij een zeer vriendelijk buurmeisje dat erg goed Engels sprak kwam na een uurtje de vertegenwoordiger van het reisbureau alsnog de papieren langs brengen. Dit is dus Cuba. Het komt er wel het kan alleen even duren. Haha gelukkig zijn we niet snel gestresst.
De mensen zijn hier verder echter super vriendelijk.
Na het uitpakken en opfrissen toch nog even richting het strand. De auto’s hier is echt een verhaal apart. Heel veel heel oude Amerikaanse sleeën. Super mooi en het strand is een plaatje. Al wat al een zeer enerverende dag en om half negen plaatselijke tijd, dit is natuurlijk wel half 3 nederlandse tijd vallen we bina zittend in slaap.

Vrijdag 2 Maart

Na een redelijke nacht gaan we vanmorgen ontbijten bij de buren.
Ze hebben onder een afdakje een tafeltje netjes gedekt klaar staan als we er aan komen. We krijgen vers fruit, brood , kaas, ham , 2 gebakken eitjes verse jus en koffie. Dat is zo slecht nog niet.
Varadero ligt op een schiereiland. Dit is ongeveer 20 km lang. Onze casa staat net naast het schiereiland en we moeten dus eerst een stukje lopen voor we de hop on hop of bus kunnen nemen die langs heel het schiereiland loopt.
We maken eerst een ritje met de bus naar het eind en stappen daarna in het centrum uit. Het is hier heerlijk weer. Zonnig maar ook een lekker windje. In het centrum zijn wat toeristen marktjes. En terrasjes. Cocktails en bier kosten hier echt niet veel. Bier meestal tussen de 0,90 en 1,35 en cocktails tussen de 1,80 en 2,50. Dat bevalt ons wel.
Samen met een pizza van 1,80 hebben we een lekkere lunch. Daarna richting strand. Wat een plaatje. Prachtig blauw water en spierwit strand.
Wel een beetje gevaarlijk om te verbranden dus na ongeveer een uurtje moeten we echt weg. We lopen een stukje zegt Jaco maar de stukjes van Jaco zijn meestal nogal ruim. We lopen dus weer naar het begin van het eiland 😞.
De bus hebben we niet meer nodig.
S avonds hier in het dorpje gegeten. En om half 10 weer helemaal op.